1.
W dniach 15-17.03.2024 r. w Oratorium Św. Rodziny w Bydgoszczy gościliśmy Księdza Włodzimierza Małotę CM, który wygłosił dla wiernych rekolekcje wielkopostne. Kazanie z Mszy Św. niedzielnej było częścią tych nauk, które razem w całości zostaną zaprezentowane we wpisie o rekolekcjach.
Oratorium Rzymskokatolickie Św. Rodziny, Bydgoszcz
Msza Św. w rycie rzymskim
X. Dariusz Kowalczyk SDB
2.
Lekcja: Hbr 9, 11-15
Ewangelia: J 8, 46-59
Msza Święta jest OFIARĄ
Oratorium Rzymskokatolickie św. Józefa, Wrocław
Msza Święta w rycie rzymskim
X. Jacek Bałemba SDB
3.
17 marca 2024.
Pierwsza Niedziela Męki Pańskiej.
+ + +
[Introit]
(Ps 42, 1-2) Júdica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta: ab hómine iníquo et dolóso éripe me: quia tu es Deus meus et fortitúdo mea.
(Ps 42, 3) Emítte lucem tuam et veritátem tuam: ipsa me de duxérunt et adduxérunt in montem sanctum tuum et in tabernácula tua.
[mszalik 1931]
( ) Osądź mię, Boże, a rozeznaj sprawę moją od narodu nieświętego, od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego wyrwij mię: bo Ty jesteś Bóg mój i moc moja.
( ) Wyślij światłość Twoją i prawdę Twoją, te mię poprowadziły i przyprowadziły na górę świętą Twoją i do przybytków Twoich.
[mszalik 1962]
( ) Wymierz mi, Boże, sprawiedliwość i broń mojej sprawy przeciw niezbożnemu ludowi, wybaw mię od człowieka podstępnego i niegodziwego, Ty bowiem, Boże, jesteś mocą moją.
( ) Ześlij Swą światłość i wierność Swoją: niech one mię wiodą, niech mnie przywiodą na górę Twą świętą i do Twoich przybytków
+ + +
„42, 4 [vers. 3]. «Wyślij światłość Twoją i prawdę Twoją, te mię poprowadziły i przyprowadziły na górę świętą Twoją i do przybytków Twoich». Ponieważ tym samym światłość Twoja i prawda Twoja. Wymienia dwie, a rzecz jedna. Czymże bowiem jest światło Boże, jeśli nie prawdą Bożą? I czym jest prawda Boża, jeśli nie światłem Bożym? A te dwie są jednym Chrystusem. «Ja jestem światłością świata: kto we Mnie wierzy, nie będzie chodził w ciemnościach» (J 7, 12). «Jam jest droga, prawda i żywot» (J 14, 6). Ten sam światłem, Ten są prawdą. Niech więc On przyjdzie i nas wyrwie, rozeznając sprawę naszą od narodu nieświętego, niech nas wyrwie od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego, niech oddzieli pszenicę od zizanii, ponieważ On sam wyśle swoich Aniołów w czasie żniw, by zebrali z Jego królestwa wszelkie zgorszenia i wrzucą je w ogień płonący, a jego pszenicę zbiorą do stodoły (Mt 13, 41-43). On wysyła swoje światło i swoją prawdę, i one już nas poprowadziły i przyprowadziły na Jego świętą górę i do Jego przybytku. Mamy już obietnicę, a z nadzieją oczekujemy nagrody. Świętą Jego górą jest Kościół Jego święty. To jest ta góra, która wyrosła z małego kamyczka, zgodnie z wizją Daniela, miażdżąc królestwa ziemi, a teraz rośnie by wypełnić całe oblicze ziemi (Dn 2, 35). Na tej górze został wysłuchany ten, który powiada: «Wołałem głosem moim do Pana, a On mnie wysłuchał ze swojej świętej góry» (Ps 3, 5). Kto poza tą górą był, nie mógł mieć nadziei, że zostanie wysłuchany na życie wieczne. Liczni są wysłuchani w wielu sprawach. Nie powinni się [wszyscy] chlubić, że zostali wysłuchani: wysłuchane zostały demony, by mogły być posłane w wieprze (Mt 8, 32). Pragnijmy, aby nas wysłuchano dla życia wiecznego, skoro mówimy: «Wyślij światłość Twoją i prawdę Twoją». To światło szuka oka serca: «Błogosławieni bowiem – powiada – czystego serca, albowiem oni będą oglądać Boga» (Mt 5, 8). Jesteśmy właśnie na Jego górze, to jest w Jego Kościele i w Jego przybytku. Przybytek [namiot] właściwy jest pielgrzymom, dom zaś współmieszkańcom. Namiot jest i dla pielgrzymów i dla żołnierzy. Kiedy więc słyszysz o przybytku, rozum przez to wojnę i strzeż się wroga. A dom, który to będzie? «Błogosławieni, którzy mieszkają w domu Twoim, na wieki wieków wychwalać Cię będą» (Ps 83, 5).”
św. Augustyn z Hippony (354 – 430)
Enarratio in Psalmum XLII, 4.
Taki Psalm! W taką niedzielę! I tak zdewastowany przez wymyślaczy nowej fałszywej religii odwrotnej!
A dewastacja tyniecko-kremówkowa polega na tym, jak możemy zauważyć, że wyparowały słowa/pojęcia «osądzenia» i «wyrwania» dusz sprawiedliwych spośród dusz bezbożnych. Traktowaliśmy o tym niedawno, ale powtórzmy: to «éripe me» oznacza «wyrwij mnie» i oddziel od tych, spośród których mnie wyrwałeś. Jest to ściśle związane z «sądem», bo to wyrwanie i oddzielenie dobrych od złych dopełni się na Sądzie Ostatecznym. Wiadomo, moderniści na hasło «sąd» dostają szału i biegunki, bo w ich wymyślonej religii wszyscy idą do nieba, więc sąd jako sąd i oddzielenie nie ma miejsca i sensu. Co najwyżej jako ceremonia rozdania dyplomów uznania. Wszystkim. Bez różnicy i [od]dzielenia. I dlatego «júdica» i «éripe» wyparowało… i dodajmy, że jasne, że nie samo, lecz w wyniku czyjegoś zamiaru i działania.
Ale wyparowała też «veritas», czyli «prawda». I jak genialnie zauważa i wyjaśnia nam św. Augustyn, ta «prawda» to jest sama Prawda, czyli Pan Jezus Chrystus. To Jego Bóg Ojciec nam posłał. I to ta Prawda nas przyprowadziła na święta górę Bożą, czyli do Kościoła Świętego. No czegoś takiego nie mógł znieść i przepuścić ten szatański modernistyczny gang oszustów i krętaczy, więc «veritas» wykosili bez mrugnięcia okiem. Synagoga szatana wyrzuciła 2000 lat temu Prawdę z miasta, a macki synagogi szatana wyrzuciły ponad 70 lat temu Prawdę już z trydenckich mszalików polskich katolików. I 2000 lat temu i 70 lat temu to była ta sama i taka sama zbrodnia.
No i jeszcze zauważmy, że kombinatorom tyniecko-wadowickim nie pasował czas użyty w wersecie 3 tego Psalmu. W tekście natchnionym mamy czas przeszły dokonany. Światło Boże i Prawda Boża, czyli Chrystus, już przyprowadził dusze do Kościoła, tzn. już jest Kościół katolicki, święta Boża góra, a na niej, czyli w nim wszystkie środki do zbawienia. Już są i są dostępne. A producenci nowej religii piszą w czasie przyszłym, bo im to pasuje do wywrotowej nauki ekumaniackiej, według której Kościół jeden dopiero będzie, jak się zjednoczą wszyscy heretycy i schizmatycy w czymś innym niż już istniejący jeden Kościół katolicki. Raz jeszcze, to co u Pana Boga już rozstrzygnięte, ci opętani stawiają jako kwestię do rozpatrzenia. Co za obłęd!?
I na koniec, w Objaśnieniu św. Augustyna, wielkiego Retora i Mistrza słowa, wyśmienite rozróżnienia – a jakże, za tekstem objawionym – między przybytkiem, czyli namiotem, a domem. Tutaj na ziemi mamy namiot. Dom na nas czeka w niebie. A namiot jest właściwy pielgrzymom, a jeszcze bardziej żołnierzom. Więc, ilekroć słyszymy o przybytku, to niech nam nie przychodzi pokusa relaksu, lecz wola walki. Kościół katolicki w doczesności jest namiotem żołnierzy, dodajmy – żołnierzy walczących. Nie jest schronieniem dla tchórzy i dezerterów, czy kawiarnią dla lekkoduchów. Modernistyczni oszuści ze swojej wersji „kościoła” zrobili de facto taki lokal imprezowy dla „ciepłych” i dla lubiących ciepełko. Ale to coś ich to nie jest religia katolicka i zacne słowa Pisma Świętego do ich tworu się nie odnoszą.
Więcej tym razem na Mszy Świętej w Oratorium Świętej Rodziny w Bydgoszczy. Zapraszamy serdecznie!
Błogosławionej niedzieli!
Z Panem Bogiem!
Włodzimierz Małota CM