Kazania na IV Niedzielę Wielkiego Postu – Laetare, 30.03.2025

+ + +

[Offertorium]

(Ps 134, 3. 6.) Laudáte Dóminum, quia benígnus est: psállite nómini ejus, quóniam suávis est: ómnia, quæcúmque vóluit, fecit in cœlo et in terra.

[mszalik 1931]

( ) Chwalcie Pana, bo dobry, śpiewajcie Imieniowi Jego, bo wdzięczny: wszystko co tylko chciał Pan, uczynił na niebie i na ziemi.

[mszalik 1962]

( ) Chwalcie Pana, bo Pan jest dobry; śpiewajcie Jego imieniu, bo słodkie, cokolwiek zechce, to uczyni na niebie i ziemi.

+ + +

„134, 5. Jak długo opowiadać będziemy o jego dobroci? Kto potrafi sercem pojąć, albo objąć, jak bardzo dobry jest Pan? Powróćmy jednak do siebie i w sobie go uznajmy, i w dziełach sławmy Artystę. Samego bowiem kontemplować nie jesteśmy w stanie, nawet jeżeli kiedyś będziemy zdolni do kontemplowania, kiedy wiara oczyści nasze serce tak, żeby wreszcie radowało się prawdą; teraz ze względu na to, iż my jego samego zobaczyć nie możemy, oglądajmy jego dzieła, żebyśmy nie zostali pozbawieni jego chwały. Powiedziałem zatem: «Chwalcie Pana, ponieważ jest dobry; śpiewajcie psalm imieniu jego, ponieważ jest słodki». Może byłby słodki, gdyby nie pozwolił ci, żebyś mógł go skosztować. Jednak Pan okazał się takim, że nawet chleb z nieba zesłał (J 6, 32. 51.), oraz Syna swojego równego sobie, który jest tym samym, czym i On, wydał na to, żeby stał się człowiekiem i żeby za ludzi został zabity. Uczynił to po to, żeby przez to, czym ty jesteś, skosztował tego, czym ty nie jesteś. Dla ciebie bowiem jest rzeczą wielką skosztować słodyczy Boga. Jest bowiem ona zbyt odległa i zbyt wysoka, ty natomiast nazbyt marny i leżący na samym dole. W tę ogromną przepaść zesłany został Pośrednik. Człowiecze, nie mogłeś dojść do Boga; Bóg stał się człowiekiem.”

św. Augustyn z Hippony (354 – 430)

Enarratio in Psalmum CXXXIV, 5.

+ + +

W niedzielę „Laetare”, która daje nam skosztować przedsmaku radości z samego Pana Boga i Jego dzieła naszego odkupienia, św. Augustyn wyjaśnia nam jak możemy tej radości doświadczyć. Syn Boży powiedział o sobie, że jest Prawdą. Jakże więc ktoś, kto Prawdy nie znosi, może smakować z przyjemnością i cieszyć się Bogiem? Słusznie więc Ojciec Kościoła poucza, że „kiedyś będziemy zdolni do kontemplowania, kiedy wiara oczyści nasze serce tak, żeby wreszcie radowało się prawdą”. Przez wielkopostną pracę nad sobą, staramy się to „kiedyś” przybliżyć naszej duszy. Bo ta wielkopostna praca nad sobą, to jest stanięcie w prawdzie wobec Prawdy, ze zrozumieniem i usposobieniem, że to my mamy się do Niej upodobnić, a nie Ją na naszą miarę kroić.

I dlatego dusze, które nawracają się z wymyślonej religii fałszywej na prawdziwą objawioną religię katolicką, mają powód do radości. Tak, jak wzywają słowa dzisiejszego Introitu – pierwsze słowa dzisiejszej Mszy Świętej. Niech się radują ci, którzy byli smutni. Niech się radują ci, którzy wyrwali się z błędu i fałszu. Niech się radują ci, którzy odkryli Prawdę i przylgnęli do Niej. Niech się radują ci, którym się otwarły oczy i rozum. Kto się raduje Prawdą i kto ma obrzydzenie do kłamstwa, ten rzeczywiście może posmakować, jak słodki i wdzięczny jest Pan. Heretycy, odrzucając Prawdę i tkwiąc uporczywie w błędzie, nie mają o tym pojęcia. I dopóki się do Prawdy nie nawrócą, nigdy pojęcia o Jej słodyczy mieć nie będą. Bo jakże mógłby cieszyć się Prawdą w wieczności ten, kto Jej nie znosi już tutaj na ziemi? Jakże ją może przez całą wieczność kontemplować ktoś, kto tutaj odwraca od niej swe uszy i rozum? Opowiadanie ludziom, że wszyscy idą do nieba, dlatego właśnie jest bzdurą, że niebo należy do Prawdy i jest otwarte dla tych, którzy Ją pokochali i Jej służyli już tutaj na ziemi. Co mieliby w niebie należącym do Prawdy robić ci, którzy Jej nienawidzą i walczyli z Nią tutaj na ziemi?? Co miałby w niebie wypełnionym Prawdą robić ktoś, kogo Prawda nie interesuje???

Dla każdego z nas, Wielki Post ma być czasem nawracania się do Prawdy, przylgnięcia do Niej jeszcze bardziej i oddania się na Jej służbę jeszcze ochotniej. Byśmy mogli, i w nadchodzące Święta Wielkanocne i przez całą wieczność, smakować Jej nieskończonej słodyczy i chwały.

Więcej na Mszach Świętych w naszych kaplicach i oratoriach.

Zapraszamy serdecznie!

Błogosławionej niedzieli!

Z Panem Bogiem!

x. Włodzimierz Małota CM