Kazania na Dedykację Św. Michała Archanioła, 29.09.2024

+ + +

[Offertorium]

(Apoc 8:3; 8:4) Stetit Angelus juxta aram templi, habens thuríbulum áureum in manu sua, et data sunt ei incénsa multa: et ascendit fumus arómatum in conspéctu Dei, allelúja.

(1931) Stanął anioł przed ołtarzem kościoła, mając kadzielnicę złotą w swym ręku: i dano mu wiele kadzenia, i wstąpił dym wonności przed Oblicze Boga, alleluja.

(1962) Anioł stanął przy ołtarzu świątyni, mając w ręku złotą kadzielnicę; i dano mu wiele kadzideł, i wzniósł się wonny dym przed Bogiem, alleluja.

+ + +

„103 (1), 15. «Który czyni duchy aniołami swymi, a sługi swe ogniem palącym». I chociaż nie widzimy objawień anielskich, ponieważ zakryte jest przed naszymi oczami, a należy to do wielkiego władztwa Boga władcy, to jednak dzięki wierze wiemy, że istnieją aniołowie, oraz czytamy o tym, że ukazywali się licznym ludziom, to także uznajemy, i nie godzi się w nam w to powątpiewać. Aniołowie zaś są duchami. A skoro są duchami, nie są aniołami. Aniołami stają się, kiedy zostają posłani. Anioł to nazwa urzędu, a nie natury. Jeśli pytasz o nazwę tej istoty, jest nią duch; pytasz o urząd, to anioł. Posłuchaj na przykładzie człowieka. Nazwa istoty, człowiek, funkcji zaś to żołnierz; nazwa istoty, mężczyzna, urzędu zaś mówca. Bowiem człowiek zostaje mówcą, to znaczy ten, kto był człowiekiem będzie mówcą, a nie ten, kto był mówcą, stanie się człowiekiem. Tak więc ci, którzy już byli duchami, stworzonymi przez Boga Stwórcę, skoro posłał ich, by zwiastowali to, co kazał, stali się aniołami, a ogniem palącym uczynił swoje sługi. Czytamy, że ogień ukazał się w krzaku (Wj 3, 2), czytamy też, że ogień został zesłany z góry, i że dokonał tego, co zostało nakazane. Zatem spełniając, służył. Istniejąc posiadał własną naturę, kiedy wypełniał to, co zostało nakazane, spełniał posługę. Tak to dosłownie rzecz się ma, jeśli chodzi o stworzenie.”

św. Augustyn z Hippony (356 – 430)

Enarratio [1] in Psalmum CIII, 15.

Czyste duchy zostały aniołami, gdy podjęły wyznaczoną im przez Boga posługę. Te duchy mają szczęście wpatrywać się już na zawsze w Boże Oblicze. Zaś te duchy, które nie chciały spełniać posługi, stały się i na zawsze pozostaną duchami złymi.

Człowiek staje się Dzieckiem Bożym, gdy zaczyna być posłuszny Prawdziwemu Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu. Gdy człowiek jest nieposłuszny Bogu, pozostaje upadłym stworzeniem skazanym na wieczną zgubę, wraz ze wszystkimi upadłymi duchami.

Dla upadłych duchów nie ma miejsca przy Bogu. Mają one swoje miejsce w piekle. Jest tam również miejsce dla wszystkich upadłych ludzkich stworzeń, które były Bogu nieposłuszne i nie chciały spełniać zadań i posług przez Niego wyznaczonych.

Jest bilet do piekła: «non serviam» – «nie będę służył».

I jest bilet do nieba: «Quis ut Deus!» – «Któż jest jak Bóg?»

Według Tradycji, to właśnie Święty Michał Archanioł sprawiedliwie zważy na koniec naszą duszę i sprawdzi, jaki ma ona bilet, czy do nieba, czy do piekła.

Więcej na Mszach Świętych w naszych kaplicach i oratoriach.

Zapraszamy serdecznie!

Błogosławionej niedzieli!

Z Panem Bogiem!

Quis ut Deus!

x. Włodzimierz Małota CM