27 listopada mija kolejna rocznica objawień Najświętszej Maryi Panny przy Rue du Bac w Paryżu. Niepokalana ukazała się siostrze zakonnej Katarzynie Labouré i poleciła jej wybicie medalika według wzoru, który jej ukazała. Matka Boża wielokrotnie podkreślała, że ci, którzy z ufnością będą nosić medalik i prosić, dostąpią wielu Łask. W tym trudnym czasie trzeba przypominać o ratunku jaki daje nam Matka Boża: „Przystąpmy z ufnością do tronu łaski” (introit z formularza Mszy o Niepokalanym Sercu NMP). Postarajmy się w tym dniu odpowiedzieć na prośby Matki Bożej i przekazać choć jednej osobie Cudowny Medalik z prośbą , aby nosiła go na szyi.
Postaraj się o wybicie medalika według tego wzoru; wszyscy, którzy go będą nosili, dostąpią wielkich łask, szczególnie jeżeli go będą nosili na szyi. Tych, którzy mi ufają, wielu łaskami obdarzę.”
Matka Boża do s. Katarzyny Labouré
podczas drugiego objawienia
(27 listopada 1830 roku)
Wielkim propagatorem Cudownego Medalika był św. Maksymilian Maria Kolbe; uczynił go symbolem założonej przez siebie Milicji Niepokalanej. Św. Maksymilian tak pisał w 1926 roku na temat Cudownego Medalika: „Jej medalik rozdawać, gdzie się tylko da: i dzieciom, by zawsze go na szyi nosiły i starszym, i młodzieży zwłaszcza, by pod Jej opieką miała dosyć sił do odparcia tylu pokus i zasadzek czyhających na nią w naszych czasach. A już tym, co do kościoła nie zaglądają, do spowiedzi boją się przyjść, z praktyk religijnych szydzą, z prawd wiary się śmieją, zagrzęźli w błoto moralne albo poza Kościołem w herezji przebywają – o tym, to już koniecznie medalik Niepokalanej ofiarować i prosić, by zechcieli go nosić, a tymczasem gorąco Niepokalaną błagać o ich nawrócenie. Wielu nawet wtedy radę znajduje, gdy kto nie chce w żaden sposób przyjąć medalika. Ot po prostu wszywają go po kryjomu do ubrania i modlą się, a Niepokalana prędzej czy później okazuje, co potrafi… Dużo jest zła na świecie, ale pamiętajmy, że Niepokalana potężniejsza i Ona zetrze głowę węża piekielnego”.